محمد درمنش در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین اظهار کرد: مهم ترین و عجیب ترین خاطره من در سال هایی که جشنواره فیلم فجر برگزار می شود مربوط به دوره ای بود که با فیلمی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشتم و حسب نظر هیئت داوران قرار بود سیمرغ بهترین فیلمبرداری به من اهدا شود که در شب اختتامیه جایزه عوض شد و به دوست دیگری داده شد.

این کارگردان، تهیه کننده و مدیر فیملبردار با سابقه گفت: در ان دوره دو روز مانده به برگزاری مراسم اختتامیه مدیر اجرایی جشنواره با من تماس گرفت و عنوان کرد که نام کاندیداهای بخش فیلمبرداری را دیده ای؟ و من پاسخ دادم بله نام های نامزدها را در مطبوعات دیده ام، وی در ادامه به من تبریک گفت و پرسید به مراسم اختتامیه می آیم و من پاسخ دادم ممکن است نتوانم حضور داشته باشم. این دوست به من گفت که حتما باید به مراسم بیایی زیرا شما برنده سیمرغ بهترین مدیر فیلمبرداری شده ای... 

وی ادامه داد:  من صرفاً تا حدی قضیه را جدی گرفتم و گذشت و بعد از ظهر دوست دیگری با من تماس گرفت و گفت یکی از اعضای هیات داوری که نتوانسته با شما تماس بگیرد از من خواست که اطلاع بدهم که شما لایق بهترین فیلمبرداری جشنواره شده ای و از قول من به محمد درمنش تبریک بگویید. با شنیدن این حرف اعتمادم به بردن جایزه کامل شد.

درمنش افزود: با اطمینانی که به دست آوردم به مراسم اختتامیه رفتم و نوبت به اعلام جایزه بهترین مدیر فیملبرداری رسید که با کمال تعجب نام همکار دیگرم اعلام شد، من بسیار تعجب کردم و ترجیح دادم که به علت بروز سوءتفاهم اعتراضم را علنی نکنم، دو سال بعد دوستی که در هیات داوری بود و به من بابت گرفتن سیمرغ تبریک گفته بود جایی دیدمش و از او در باره علت این جابه جایی نام برنده پرسیدم و در جواب گفت، شب آخری که ما قرار بود نام برگزیدگان را به دبیر جشنواره بدهیم و طبیعی است که دبیر جشنواره اختیار دارد جایزه ای را از جانب جشنواره نیز اضافه کند، ظاهرا دبیر جشنواره روی فیلمی نظر خاصی داشت و برای این فیلم هیچ جایزه ای در نظر گرفته نشده بود و پیشنهاد می دهد یکی از جوایز فیلمی که من در آن کاندیدا بودم و این فیلم چند جایزه دیگر هم برده بود را به فیلمبردار آن فیلم مورد نظر بدهند تا نسبت به آن فیلم هم اعتنائی شده باشد و به این ترتیب با اعمال نگاه شخصی دبیر جشنواره جایزه من به مدیر فیلمبرداری فیلم دیگری داده شد. 

این کارگردان و تهیه کننده سینما بیان کرد: من پس از این اتفاق بیشتر از قبل متوجه شدم جشنواره فیلم فجر اگر چه یک مراسم تشریفاتی است که برای ویترین سینمای ایران بسیار لازم است اما یقیناً ملاک خوبی برای ارزشگذاری فیلمها و آثار موجود نیست. 

وی درباره بیان خاطره دیگرش از جشنواره گفت: در دوران های مختلف از جشنواره گاهاً به عنوان هیات انتخاب، داور یا مشاور حضور داشتم. در یکی از همین دورانها  با دبیر و مدیر اجرایی جشنواره، تماس بیشتری داشتم و از روند اجرا و انجام جشنواره آگاه تر بودم تا آنکه در مراسم اختتامیه اتفاق عجیبی رخ داد که بیانش جالب است . 

درمنش گفت: در جشنواره رسم است که تا زمان بازشدن پاکت نام برندگان کسی به جز داوران و دبیر از آن اطلاعی نداشته باشد و جایزه ای با نام جایزه ویژه هیات داوران دراین دوره قرار بود اهدا شود، در مراسم اختتامیه من کنار دبیر و مدیر اجرایی جشنواره نشسته بودم و فهمیدم برنده این جایزه از حضور در مراسم اختتامیه سرباز زده، همان جا این دو دوست بزرگوار بدون اطلاع و نظر هیئت داوران سریع نام برنده جایزه ویژه هیئت داوران را عوض کردند.

این کارگردان و تهیه کننده سینما درباره پیشنهادش برای بهتر برگزار شدن جشنواره متذکر شد: اگر جشنواره فجر به عنوان جشنواره ای که نماد دولتی دارد بیاید تبدیل به جشنواره ای مردم نهاد شود، می‌تواند سرآغاز تحولات مثبتی باشد، پروسه سالهای اخیر که خلاف این رویه و بیشتر فرمایشی بود باید تغییر یابد و جشنواره واقعا به سمت مردمی شدن برود تا در سایه آن، ارزش و کیفیت آثار بالاتر رود.